Deze week is het Kid’s Clothes Week, de lente editie.
Voor wie het niet kent: het is de bedoeling dat je een week lang elke dag minimaal een uur besteedt aan het maken van kinderkleding. Patroontekenen, stof knippen, naaien, alles telt.
Dat kwam mij heel goed uit, want ik heb mezelf deze lente en zomer tot doel gesteld zo min mogelijk zomerkleding voor de kinderen te kopen. Die uitdaging móest ik wel aangaan, het was namelijk het enige excuus dat ik kon bedenken om hier thuis mijn stoffenkoopziekte te verantwoorden 😉
Ik begon heel ambitieus, met het maken van een absurd lange ToDo-lijst en het tekenen en knippen van Heel. Veel. patronen.
En toen werd ik ziek… Niet doodziek, maar iets met keelpijn en verhoging en lamlendig. Eigenlijk begon dat al voor het begin van de KCW maar dit blijkt een stom hardnekkig virus te zijn.
Dus toen ik net een poging waagde om deze week op zijn minst één simpel kledingstuk te naaien en daarbij eigenlijk het liefst mijn hoofd even op tafel wilde leggen besloot ik gewoon maar volgende keer mee te doen.
Alleen… Hoe moet het nou met die lijst?! Laten we hopen dat de lamlendigheid snel verdwijnt!
An's geflans 