Euh… Tante Anne-Marie… Ik wou zo graag een keer een jurkje naaien en, nou ja… Omdat jij daar zo handig in bent… Wil je mij helpen?
Zo vroeg mijn nichtje van 12 me deze zomer.
Natuurlijk kan ik dan niet weigeren. Maar tegelijkertijd krijg ik daar ook enorme faalangst van. Ik doe ook maar wat namelijk.
Nicht wist niet wat ze wilde maar ging daar over nadenken. Ze had iets in haar hoofd wat ze op tv had gezien maar kon daar geen foto van vinden. Na haar omschrijving had ik wel een idee maar omdat daar een dunne voile stof voor nodig was durfde ik dat niet aan.
Dan had ze wel een alternatief: dit jurkje, dat op 3 manieren gedragen kan worden.
We kozen stof uit, voor dit jurkje maar ook voor een jurkje dat leek op wat ze eerst wilde maar waar ik dan een eigen draai aan zou geven. Over dát jurkje zal ik later schrijven.
Voor dit jurkje had ik bedacht een tunnel te naaien, waarvan we de bovenkant zouden smocken voor een elastisch effect. Dat mislukte…
Plan B, wat achteraf eigenlijk plan A had moeten zijn, want op de foto’s zie je dat het origineel óók zo is gemaakt:
Een strak lijfje met een rok eraan gezet.
Er was wat haast bij want we waren al een groot deel van de dag kwijt aan de eerdere mislukte poging dus gingen we als team aan de slag.
Nicht knipte, ik naaide.
Om dit jurkje uniek te maken maakten we van bijpassend biaisband nog schouderbandjes in verschillende lengtes zodat ze hem strapless, met gewone schouderbandjes, met gekruisde bandjes of als halter kon dragen.
Een paar dagen later had ze een klassenfeestje (groep 8) en wat was ze mooi!!!
An's geflans 