Momenteel gebeurt er niet heel veel op creatief gebied voor de webwinkel. Jammer, maar het is gewoon zo druk. Nu we weten dat Skippy een jongetje is ben ik begonnen met het haken van een babydeken. Daar gaan de komende weken (maanden?) heel wat uurtjes in zitten, aangezien het de eerste keer is dat ik iets haak!!! Voorlopig staat de stand op 12 vierkantjes, van de ongeveer 72 die ik volgens mij berekening nodig heb voor de hele deken. Het dekentje is overigens bedoeld voor in de kinderwagen, die ook blauw is.
Stom toevallig hoorde ik gisteren dat het thema van april voor de “12 maanden, 12 projecten” – club waar ik aan meedoe: “Voor de mannen” is… Daar kan ik dit dekentje volgens mij príma voor gebruiken 😉 Ik denk alleen niet dat het me lukt om het deze maand af te krijgen, maar ik ga mijn best doen!
Verder ben ik druk bezig geweest voor een zwanger vriendinnetje die inmiddels bevallen is van een prachtige dochter. De dingen die ik voor haar heb gemaakt heb ik meteen gebruikt voor het maart-thema van “12 maanden, 12 projecten”: Recycling.
De twee blogjes die ik daar op http://12m12p.wordpress.com/ over schreef kopieer ik dus gemakshalve even hieronder 😉
Recycling
Toen ik aan het begin van de maand het thema “recycling” voorbij zag komen kwam dat me ontzettend goed uit! Want dáár was ik toevallig net mee bezig…
Een vriendin die binnenkort zou bevallen (en inmiddels bevallen is) bestelde bij Kindje Mijn: 2 badcapes, 4 speendoekjes, 2 knuffeldoekjes, een voedingsarmband en een koord voor aan de trekschakelaar van het licht.
Ter inspiratie stuurde ze me een aantal foto’s, waaronder deze twee:
Stof die over het bedje hangt is gordijnstof, en daar had ze méér dan genoeg van dus die stuurde ze me toe om te gebruiken.
Ik gebruikte de stof voor de capuchons van de twee badcapes én voor een heleboel rozetjes (yo-yo’s) om het trekkoord voor de lichtschakelaar in de babykamer te maken.
Dit was het resultaat:
Ontzettend leuk allemaal, ben er best trots op… MAAR (er is altijd een maar…) mag je het eigenlijk wel Recycling noemen als de gordijnstof NIEUW was?! Shiiiit
Oeps, dat is mooi
klote
balen!!!
Of nee, toch niet! Bij het inpakken van het pakket zag ik dat ik tóch iets had gerecyceld!!! Ik had namelijk voor de grote zus van de baby óók iets gemaakt. Ik maakte een klein etuitje, waarbij ik voor het eerst van mijn leven een rits heb ingezet (helaas niet helemaal netjes…) én ik maakte een sleutelhanger. En die sleutelhanger is mijn 12m12p-redding!
Aán de sleutelhanger hangen namelijk bedels. En één (of misschien zelfs twee) van die bedels zijn zeker weten gerecyceld! De ronde roze bedel met het engeltje erin komt namelijk van een Pink Ribbon armband die bij mijn collega was gebroken en waarvan ik de kraaltjes kreeg om te hergebruiken. Ja, je leest het goed: HERgebruiken!
Ook het hartje met het roze steentje is hergebruikt, maar ik kan me niet herinneren waar die vandaan komt…
Maargoed, dat was dus mijn project deze maand. Een hergebruikte bedel en multi-inzetbare gordijnstof Oh ja, en ik heb de gordijnstof ook nog gebruikt voor mijn kraamcadeau. Maar die laat ik pas zien als ik het heb gegeven!
Nog een recycle projectje
Ik had in mijn vorige blog beloofd om het kraamcadeau waarvoor ik de gerecycelde gordijnstof ook nog had gebruikt nog te laten zien.
Afgelopen zondag mochten we de kleine dame bewonderen en kon ik mijn cadeau geven. Mama was er volgens mij erg blij mee
Ik maakte een dekenovertrekje van roze lakenkatoen met een baan geruit katoen (deze katoen kwam uit mijn eigen stoffenvoorraad maar het is toevallig ook, samen met de bonte stof, in de gordijnen van de kinderkamer gebruikt). Tussen die twee stoffen kwam een wit broderie kantje en op de geruite stof streek en naaide ik de naam van de baby.
Eerst gebruikte ik vlisofix om de letters te fixeren en daarna naaide ik de letters nog eens vast. Ik baal er alleen van dat het me telkens nog niet lukt om netjes langs het randje te naaien 😦 Toch nog meer oefenen…
Dit was het resultaat:
Dat het overtrekje aan de bovenkant op de een of andere manier een cm of 2-3 breder is geworden dan aan de onderkant zullen we maar “de charme van handwerk” noemen hè?